EBIB 
Nr 6/2003 (46), Internet i copyright. Warto wiedzieć
 Poprzedni artykuł Następny artykuł   

 


Stanowisko IFLA w kwestii prawa autorskiego w środowisku cyfrowym


IFLA to międzynarodowa organizacja pozarządowa, istniejąca w celu podejmowania, wspierania i koordynowania badań i prac naukowych oraz rozpowszechniania informacji na temat wszelkich aspektów dotyczących bibliotek i działalności informacyjnej na świecie, a także organizowania spotkań i szkoleń w tej dziedzinie.

W międzynarodowych dyskusjach na temat prawa autorskiego IFLA reprezentuje interesy bibliotek całego świata i ich użytkowników. Prawo autorskie wywiera ogromny wpływ na większość z podejmowanych przez biblioteki działań. Kształtuje rodzaj usług, jakie biblioteka może oferować swoim użytkownikom i warunki, na jakich biblioteki mogą zapewnić dostęp do materiałów chronionych prawem autorskim. Wpływa na sposób, w jaki biblioteki mogą funkcjonować jako ośrodki nawigacyjne i podejmować działania w zakresie archiwizacji i ochrony zbiorów. Z tych powodów IFLA uczestniczy w międzynarodowej dyskusji na temat prawa autorskiego.

Zrównoważone prawo autorskie dla wszystkich

Bibliotekarze i specjaliści informacji znają i starają się wyjść naprzeciw potrzebom swoich użytkowników w zakresie dostępu do prac chronionych prawem autorskim oraz do informacji i treści, które prace te zawierają. Uznają także potrzebę autorów i właścicieli praw autorskich do czerpania uczciwych zysków ze swojej własności intelektualnej. Odpowiedni dostęp do dokumentów ma kluczowe znaczenie dla osiągnięcia założeń prawa autorskiego. IFLA popiera zrównoważone prawo autorskie, które sprzyja rozwojowi całego społeczeństwa, dając jednocześnie mocną i skuteczną ochronę interesów właścicieli praw autorskich, a także odpowiedni dostęp do informacji w celu stymulowania kreatywności i nowatorskich rozwiązań oraz wspierania rozwoju nauki i edukacji.

IFLA popiera efektywne wprowadzenie prawa autorskiego, ma także świadomość ogromnej roli bibliotek w kontrolowaniu i ułatwianiu dostępu do stale rosnącej liczby informacji mającej postać elektroniczną, przechowywanej lokalnie lub na odległych serwerach. Bibliotekarze i specjaliści informacji działają na rzecz poszanowania praw autorskich i aktywnie chronią objęte nim prace, zarówno te drukowane, jak i elektroniczne, przed piractwem, niezgodnym z prawem użyciem oraz nieautoryzowanym wykorzystaniem. Biblioteki od dawna uznawane są za placówki, które odgrywają istotną role w informowaniu i kształceniu użytkowników w zakresie znaczenia prawa autorskiego, a także działają na rzecz jego przestrzegania.

Jednakże, zdaniem IFLA, nadmierna ochrona praw autorskich, powodująca nieuzasadnione ograniczenie dostępu do informacji i źródeł wiedzy, mogłaby stanowić zagrożenie dla demokratycznych tradycji i wpłynąć na zasady sprawiedliwości społecznej. Jeśli ochrona praw autorskich jest zbyt daleko posunięta, ograniczone zostają współzawodnictwo i możliwości wprowadzania nowatorskich rozwiązań, a jednocześnie tłumiona jest kreatywność.

Coraz większa ilość informacji ma postać cyfrową. Nowe technologie komunikacyjne dają niespotykanie dotychczas możliwości usprawnienia dostępu do informacji, a nowoczesna technika pozwala na komunikowanie się oraz na dostęp do informacji tym osobom, które do tej pory ze względu na odległość lub warunki ekonomiczne były tej możliwości pozbawione. Wiadomo jednak, że rozwój technologii może prowadzić także do głębszych podziałów społeczeństwa na tych, którzy informacje posiadają i na tych, którzy ich nie mają. Jeśli również w środowisku cyfrowym nie zostanie zapewniony odpowiedni dostęp do prac chronionych prawem autorskim, wyrośnie kolejna bariera, jaką stanie się odmowa dostępu do informacji tym, których nie stać na płacenie.

Biblioteki nadal odgrywać będą kluczową rolę w umożliwianiu dostępu do informacji wszystkim członkom społeczeństwa informacyjnego. Sprawnie działająca na poziomie narodowym i międzynarodowym sieć bibliotek i placówek świadczących usługi informacyjne ma zasadnicze znaczenie w procesie udostępniania informacji. Zgodnie z tradycją biblioteki mogły zapewniać dostęp do nabywanych przez siebie egzemplarzy prac objętych prawami autorskimi. Jednakże, jeśli w przyszłości dostęp do informacji w postaci cyfrowej oraz ich dalsze wykorzystanie będą odpłatne, możliwości bibliotek w zakresie udostępniania informacji użytkownikom zostaną poważnie ograniczone. W celu wprowadzenia równowagi pomiędzy interesami właścicieli praw autorskich a interesami użytkowników bibliotek, IFLA opracowała następującą "deklarację zasad".

Cyfrowe nie znaczy inne

Konwencja Berneńska zezwala członkom Związku Berneńskiego na stosowanie w określonych, szczególnych przypadkach takich odstępstw od reguł prawa autorskiego, które pozostają w zgodzie z normalnym wykorzystaniem pracy oraz nie przynoszą uszczerbku gwarantowanym prawem interesom autora.

W 1996 roku członkowie Światowej Organizacji Ochrony Własności Intelektualnej (The World Intellectual Property Organisation - WIPO) przyjęli dwa traktaty, których celem było dostosowanie prawa autorskiego do potrzeb środowiska cyfrowego. Potwierdzając, że zostają zachowane istniejące dotychczas wyjątki i ograniczenia prawa autorskiego, a także, że będą one miały zastosowanie również dla środowiska cyfrowego, kraje WIPO odrzuciły tym samym twierdzenie, że ?cyfrowe znaczy inne?. Strony podpisujące porozumienia mogą wykorzystywać istniejące regulacje także w odniesieniu do środowiska cyfrowego, mogą również tworzyć nowe odstępstwa od reguł tam, gdzie jest to uzasadnione. IFLA uważa, że jeśli bibliotekom i obywatelom w wyjątkowych sytuacjach, takich jak interes publiczny, cele edukacyjne czy badawcze, nie wolno będzie korzystać z dostępu do informacji bezpłatnie, istnieje zagrożenie, że tylko ci, których stać będzie na opłaty, będą mogli czerpać z dobrodziejstw społeczeństwa informacyjnego. Doprowadzi to w ef ekcie do jeszcze głębszego podziału na tych, którzy mają dostęp do informacji i tych, którzy go nie mają (information rich and information poor). Co więcej, nie powinna mieć także miejsca w prawie autorskim dyskryminacja osób z upośledzeniem wzroku, słuchu, czy z ograniczonymi możliwościami uczenia się. Przetworzenie posiadanych materiałów w taki sposób, by były one dostępne, nie powinno być uznawane za naruszenie prawa autorskiego, a jedynie za zapewnienie uzasadnionego dostęp do informacji.

  1. W narodowych regulacjach prawnych odstępstwa od prawa autorskiego i praw pokrewnych, na które zezwala Konwencja Berneńska i które popierają porozumienia WIPO, powinny zostać skorygowane w taki sposób, aby można je było wykorzystać zarówno w przypadku informacji w postaci elektronicznej, jak i drukowanej.
  2. Wszelkie kopiowanie poza ustalonymi warunkami powinno być objęte prostym systemem opłat.
  3. Prawo do kopiowania nie powinno dotyczyć tworzonych w znikomym zakresie kopii czasowych i technicznych.
  4. W przypadku prac istniejących w postaci cyfrowej wszyscy użytkownicy bibliotek bez ponoszenia opłat i bez konieczności uzyskania pozwolenia powinni mieć możliwość:
    • przeglądania publicznie dostępnych materiałów chronionych prawem autorskim,
    • czytania, odsłuchiwania, oglądania prywatnie, na miejscu czy na odległość materiałów objętych prawem autorskim znajdujących się w sprzedaży,
    • samodzielnego kopiowania lub uzyskania kopii za pośrednictwem bibliotek czy specjalistów informacji rozsądnej wielkości (a reasonable proportion) fragmentów prac cyfrowych potrzebnych do celów osobistych, edukacyjnych czy naukowych.

Dzielenie się zasobami informacyjnymi

Dzielenie się zasobami informacyjnymi odgrywa niezmiernie istotną rolę w procesach edukacyjnych, demokratycznych, rozwoju ekonomicznego, w kwestiach ochrony zdrowia i opieki społecznej, a także w procesie rozwoju osobistego. Ułatwia dostęp do szerokiego zakresu informacji, które w innym przypadku nie byłyby osiągalne dla poszukującego ich użytkownika, biblioteki czy państwa. Podział zasobów to mechanizm, który służyć ma nie redukcji kosztów, ale umożliwieniu dostępu do informacji tym, którzy z powodów ekonomicznych, technicznych, społecznych nie mogą skorzystać z niej bezpośrednio.

  • Zapewnienie użytkownikom dostępu do prac cyfrowych chronionych prawem autorskim w celach zgodnych z prawem, takich jak cele badawcze czy naukowe, powinno być dozwolone w ramach obowiązującego prawa autorskiego.

Wypożyczanie

Publiczne wypożyczanie zbiorów w celach niekomercyjnych to działalność tradycyjnie nie będąca przedmiotem prawa autorskiego. Wypożyczanie publiczne to kwestia kluczowa dla rozwoju nauki i edukacji. Powinno być dostępne dla wszystkich. Informacja, zapisana w różnych formatach, już staje się i nadal będzie obiektem wypożyczeń. Jej wypożyczanie z kolei wspomaga promocję informacji przygotowanej w celach komercyjnych i sprzyja jej sprzedaży. Tak więc, biblioteki stają się katalizatorem procesu sprzedaży informacji występującej w każdej postaci. Z tego powodu wszelkie ograniczenia prawne czy wynikające z zawartych umów zaszkodziłyby zarówno właścicielom praw autorskich, jak i samym bibliotekom.

  • Wypożyczanie przez biblioteki materiałów opublikowanych w postaci cyfrowej (np. CD-ROM-ów) nie powinno być ustawowo zabronione.
  • Zobowiązania wynikające na przykład z umów licencyjnych powinny uwzględnić rozsądne (reasonable) wypożyczanie zasobów elektronicznych przez biblioteki i ośrodki informacji.

Ochrona i konserwacja

Biblioteki gromadzą i chronią informacje. Można nawet powiedzieć, że odpowiedzialność za zabezpieczenie informacji i dóbr kultury leży w gestii biblioteki i ośrodków informacji. Prawo autorskie nie powinno powstrzymywać bibliotek od wykorzystywania nowych technologii służących poprawie sposobów zabezpieczania zbiorów.

  • Regulacje prawne powinny zezwalać bibliotekom i archiwom na przetwarzanie do postaci cyfrowej materiałów chronionych prawem autorskim w celu ich zabezpieczania i konserwacji.
  • Ustawodawstwo powinno także uwzględniać egzemplarze obowiązkowe materiałów elektronicznych.

Umowy a systemy zabezpieczenia prac przed kopiowaniem

Ochrona prawem autorskim powinna sprzyjać zarówno wykorzystaniu materiałów, jak również rozwojowi kreatywności, a nie prowadzić do ich powstrzymania. Prawo autorskie nie powinno zezwalać właścicielom praw na posługiwanie się technologicznym czy zawartymi w umowach środkami służącymi ominięciu wyjątków i ograniczeń zawartych w przepisach prawnych lub zachwianiu równowagi pomiędzy międzynarodowym a narodowym ustawodawstwem. Umowy licencyjne powinny uzupełniać prawo autorskie, a nie zastępować je. Rosnącemu wykorzystaniu informacji sprzyja raczej dostęp do niej niż nadmierna tego dostępu kontrola. Badania wykazały, że zbyt silna kontrola w postaci zabezpieczeń technicznych przynosi efekt odwrotny do zamierzonego. Omijanie zabezpieczeń w celu umożliwienia działań nie naruszających prawa, powinno być dozwolone.

  • Ustawodawstwo narodowe powinno uważać za nieważne wszelkie zapisy w umowach licencyjnych, które zaostrzają lub ignorują wyjątki i ograniczenia zawarte w prawie autorskim w sytuacji, kiedy umowa licencyjna została opracowana jednostronnie przez właściciela praw autorskich bez możliwości negocjacji warunków tej umowy ze strony użytkownika.
  • Ustawodawstwo narodowe powinno dążyć do zachowania równowagi pomiędzy prawami właścicieli praw autorskich do ochrony własnych interesów przy użyciu dostępnych środków technicznych a prawami użytkowników do omijania tych środków dla celów zgodnych z obowiązującymi przepisami.

Odpowiedzialność za naruszenie prawa autorskiego

Chociaż biblioteki jako instytucje pośredniczące w wymianie informacji odgrywają ważną rolę w działaniach na rzecz przestrzegania prawa, ostateczna odpowiedzialność powinna spoczywać na tym, kto prawo naruszył.

  • Prawo autorskie powinno zawierać jasno sformułowane ograniczenie odpowiedzialności osób trzecich w przypadkach, kiedy działanie zgodne z prawem nie może być wyegzekwowane z przyczyn praktycznych lub racjonalnych.

Podsumowanie zasad

W celu wprowadzenia równowagi pomiędzy interesami właścicieli praw autorskich a interesami użytkowników bibliotek, IFLA opracowała następującą "deklarację zasad".

  1. W narodowych regulacjach prawnych odstępstwa od prawa autorskiego i praw pokrewnych, na które zezwala Konwencja Berneńska i które popierają traktaty WIPO, powinny zostać skorygowane w taki sposób, aby można je było wykorzystać zarówno w przypadku informacji w postaci elektronicznej, jak i drukowanej.
  2. Wszelkie kopiowanie poza ustalonymi warunkami powinno być objęte prostym systemem opłat.
  3. Prawo do kopiowania nie powinno dotyczyć tworzonych w znikomym zakresie kopii czasowych i technicznych.
  4. W przypadku prac istniejących w postaci cyfrowej wszyscy użytkownicy bibliotek bez ponoszenia opłat i bez konieczności uzyskania pozwolenia powinni mieć możliwość:
    • przeglądania publicznie dostępnych materiałów chronionych prawem autorskim,
    • czytania, odsłuchiwania, oglądania prywatnie, na miejscu czy na odległość materiałów objętych prawem autorskim znajdujących się w sprzedaży,
    • samodzielnego kopiowania lub uzyskania kopii za pośrednictwem bibliotek czy specjalistów informacji fragmentów prac cyfrowych potrzebnych do celów osobistych, edukacyjnych czy naukowych.
  5. Zapewnienie użytkownikom dostępu do prac cyfrowych chronionych prawem autorskim w celach zgodnych z prawem, takich jak cele badawcze czy naukowe, powinno być dozwolone w ramach obowiązującego prawa autorskiego.
  6. Wypożyczanie przez biblioteki materiałów opublikowanych w postaci cyfrowej (np. CD-ROM-ów) nie powinno być ustawowo zabronione.
  7. Zobowiązania wynikające na przykład z umów licencyjnych powinny uwzględnić wypożyczanie przez biblioteki i ośrodki informacji zasobów elektronicznych.
  8. Regulacje prawne powinny zezwalać bibliotekom i archiwom na przetwarzanie do postaci cyfrowej materiałów chronionych prawem autorskim w celu ich zabezpieczania i konserwacji.
  9. Ustawodawstwo powinno także uwzględniać egzemplarze obowiązkowe materiałów elektronicznych.
  10. Ustawodawstwo narodowe powinno odrzucać wszelkie umowy licencyjne, które zaostrzają lub ignorują wyjątki i ograniczenia zawarte w prawie autorskim w sytuacji, kiedy umowa licencyjna została opracowana jednostronnie przez właściciela praw autorskich bez możliwości negocjacji warunków tej umowy ze strony użytkownika.
  11. Ustawodawstwo narodowe powinno dążyć do zachowania równowagi pomiędzy prawami właścicieli praw autorskich do ochrony własnych interesów przy użyciu dostępnych środków technicznych a prawami użytkowników do omijania tych środków dla celów zgodnych z obowiązującymi przepisami.
  12. Prawo autorskie powinno zawierać jasno sformułowane ograniczenie odpowiedzialności osób trzecich w przypadkach, kiedy działanie zgodne z prawem nie może być wyegzekwowane z przyczyn praktycznych lub racjonalnych.

Zatwierdzone przez Radę Wykonawczą IFLA
Sierpień 2000

Tłumaczenie
Joanna Grześkowiak

Tekst pochodzi ze strony http:/www.ifla.org/V/press/copydig.htm  Początek strony



Stanowisko IFLA w kwestii prawa autorskiego w środowisku cyfrowym// W: Biuletyn EBIB [Dokument elektroniczny] / red. naczelny Bożena Bednarek-Michalska. - Nr 6/2003 (46) czerwiec. - Czasopismo elektroniczne. - [Warszawa] : Stowarzyszenie Bibliotekarzy Polskich KWE, 2003. - Tryb dostępu: http://www.ebib.pl/2003/46/ifla.php. - Tyt. z pierwszego ekranu. - ISSN 1507-7187