USTAWA z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej
Sejm Rzeczpospolitej: http://ks.sejm.gov.pl:8009/proc3/ustawy/2094_u.htm

Zob. komentarz: Żaneta Semprich: Jakość - zasadą, tajność - wyjątkiem. "Rzeczpospolita" 2001 nr 173.

Fragmenty komentarza:
"[...] Ustawa o dostępie do informacji publicznych reguluje zasady i tryb udostępniana informacji o sprawach publicznych. Dotyczy wszystkich takich wiadomości, chyba że ujawnianie ich wykluczają przepisy szczególne, np. o wszelkiego rodzaju tajemnicach. Prawo dostępu do informacji publicznej przysługuje każdemu. Nie musi to być nawet obywatel polski. Pojęcie "prawo do informacji publicznej" zostało zdefiniowane jako uprawnienie do: uzyskania informacji publicznej, w tym również przetworzonej przez podmiot jej udzielający; wglądu do dokumentów urzędowych; dostępu do posiedzeń kolegialnych organów władzy publicznej pochodzących z powszechnych wyborów. [...]

Kiedy i w jakich sytuacjach prawo do informacji nie przysługuje, czyli inaczej mówiąc: ulega ograniczeniu? Przede wszystkim są to ograniczenia wynikające z ustaw, najczęściej - o ochronie informacji niejawnych oraz o ochronie innych tajemnic ustawowo chronionych. Omawiana ustawa przewiduje ograniczenie tego prawa także "ze względu na prywatność osób fizycznych lub tajemnicę przedsiębiorcy." Zastrzega jednocześnie, że ograniczenie to nie dotyczy informacji o osobach pełniących funkcje publiczne, w tym o warunkach powierzenia i wykonywania funkcji oraz gdy osoba fizyczna lub przedsiębiorca rezygnuje z przysługującego mu prawa do prywatności lub tę informację upublicznia. Nie będą zatem możliwe takie praktyki, które w ostatnim czasie obserwowano, np. utajniania płac prezydentów, burmistrzów, wójtów. [...]

Przewidziano trzy różne sposoby udostępniania informacji, czyli tzw. ścieżki dostępu. Najbardziej spektakularny to publikacja dokumentów urzędowych w Biuletynie Informacji Publicznej. Dochodzić do tego będzie także na wniosek zainteresowanej osoby lub przez wywieszenie odpowiedniej informacji w sposób zwyczajowo przyjęty (druga ścieżka). Trzecia - to wstęp na posiedzenia organów władzy publicznej, ale nie wszystkich, lecz tylko pochodzących z powszechnych wyborów. [...]

Od osoby, która chce się czegoś dowiedzieć, nie wolno wymagać, by wykazała wiążący się z tym swój interes prawny lub faktyczny. Dostęp do informacji publicznej jest w zasadzie bezpłatny. Jedynie gdy zobowiązany podmiot poniósł dodatkowe koszty związane np. ze wskazanym we wniosku sposobem przekazania informacji, może pobrać opłatę w wysokości im odpowiadającej. [...]"

Komentarz opracowała Bożena Bednarek-Michalska

EBIB 9/2001 (27), Biblioteki pedagogiczne i szkolne
USTAWA z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej:  www.ebib.pl/2001/27/ustawa1.html